โตซาน ปรมาจารย์แห่งเซนที่มีชื่อเสียงอย่างมากท่านหนึ่งได้กล่าวไว้ว่า ภูเขาสีน้ำเงินเป็นบิดาของเมฆขาว เมฆขาวเป็นบุตรชายของภูเขาสีน้ำเงิน ทั้งสองต่างพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน โดยไม่ขึ้นกับกันและกันตลอดทั้งวันตลอดเวลา เมฆขาวเป็นเมฆขาวอยู่เสมอ
ไม่ได้มีอะไรมาเปลี่ยนมัน ภูเขาสีน้ำเงินก็เป็นภูเขาสีน้ำเงินอยู่เสมอไม่ได้มีอะไรมาเปลี่ยนมันเช่นกัน นี่คือการตีความหมายของชีวิตที่ชัดเจนที่สุดและบริสุทธ์ที่สุด มีอะไรมากมายที่เหมือนกับเมฆสีขาวและภูเขาสีน้ำเงินอยู่เสมอๆ อย่างเช่น ผู้ชายกับผู้หญิง คุณครูกับนักเรียนลูกศิษย์ พวกเขาเหล่านั้น
เป็นที่ทราบกันดีว่าพวกเขาต้องพึ่งพาอาศัยกันให้ตลอดลอดฝั่ง แต่เมฆสีขาวไม่ควรจะถูกภูเขาสีน้ำเงินรบกวนแต่อย่างใด และภูเขาสีน้ำเงินก็ไม่ควรจะถูกรบกวนโดยเมฆสีขาวเช่นกัน ทั้งสองค่อนข้างเป็นอิสระออกจากกันเสมอๆ แต่ก็ต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันอยู่เสมออีกด้วย นี่คือวิธีการใช้ชีวิตและการปฏิบัติของซาเซนที่เราพูดถึงกันอยู่
เมื่อเราเป็นตัวเราอย่างแท้จริงแล้ว เราจะกลายเป็นบานประตูที่แกว่งไปมาเท่านั้นเอง เราจะเป็นอิสระจากทุกสิ่งอย่างแท้จริง แต่ขณะเดียวกันนั้นเราก็ต้องพึ่งพาทุกๆสิ่งที่อยู่รอบตัวเราเช่นกัน ถ้าไม่มีอากาศเราก็จะไม่สามารถหายใจได้ เราทุกคนต่างดำรงอยู่ท่ามกลางโลกสารพัดสารเพ แต่เราจะเป็นศูนย์กลางของโลกเสมอ ในทุกชั่วขณะจากขณะหนึ่งไปยังอีกขณะหนึ่ง
ดังนั้นแล้ว เราจึงทั้งต้องพึ่งพิงอาศัยซึ่งกันและกัน และก็ต้องเป็นอิสระออกจากกันและกันอีกด้วย ถ้าเธอมีประสบการณ์แช่นนี้แล้ว มีชีวิตอยู่แบบนี้แล้ว เธอก็จะเป็นอิสระอย่างแท้จริงบนโลกใบนี้ ไม่มีอะไรรบกวนเธอได้
ดังนั้น เมื่อปฏิบัติซาเซน ใจของเธอจะต้องจดจ่อกับการหายใจ นี่คือกิจกรรมพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตทั่วไป หากไม่มีประสบการณ์แบบนี้ การปฏิบัติแบบนี้ การบรรลุอิสระอย่างแท้จริงจะเป็นไปไม่ได้เลย จงจำไว้ว่าเราทุกคนนั้นต้องพึ่งพาอาศัยกันและเป็นอิสระออกจากกันด้วย
สนับสนุนเรื่องราวโดย บาคาร่าเล่นยังไง