ความก้าวหน้าของข่าวลวง ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดของแนวคิดการรายงานหลังความจริงคือการเพิ่มขึ้นของข่าวปลอม คำจำกัดความของข่าวปลอมได้เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาและยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ในขั้นต้น คำว่า “ข่าวปลอม” หมายถึงข่าวล้อเลียนและเสียดสี เช่น The Daily Show, The Colbert Report และ Weekend Update ใน Saturday Night Live ในระหว่างการหาเสียงในปี 2559
แนวคิดของข่าวปลอมถูกผูกติดกับเรื่องราวสมมติที่ดูเหมือนเป็นข่าวจริง เรื่องราวเหล่านี้ถูกเผยแพร่บนเว็บไซต์ที่มีลักษณะของแพลตฟอร์มข่าวหรือบล็อกที่ถูกต้องตามกฎหมาย เช่น Infowars, The Rightest และ National Report การรวบรวมในปี 2560 จัดทำเอกสาร 122 ไซต์ที่เผยแพร่ข่าวปลอมเป็นประจำ (Chao, et al., 2017)
ผู้เขียนได้รับค่าจ้าง บางครั้งหลายพันดอลลาร์ เพื่อเขียนหรือบันทึกข้อมูลเท็จ ผู้เขียนเหล่านี้บางคนอาศัยอยู่ในสถานที่นอกสหรัฐอเมริกา รวมถึงรัสเซีย (เชน, 2017)
พวกเขาใช้ประโยชน์จากการโต้ตอบและอัลกอริทึมของโซเชียลมีเดียเพื่อเผยแพร่เนื้อหาไปยังกลุ่มอุดมการณ์ที่เฉพาะเจาะจง เรื่องราวที่ประดิษฐ์ขึ้นแพร่กระจายแบบไวรัลโดยบอทโซเชียล ซึ่งเป็นซอฟต์แวร์อัตโนมัติที่จำลองข้อความโดยปลอมตัวเป็นบุคคล (Emerging Technology from the arXiv, 2017)
ข้อเท็จจริงที่เป็นเหตุเป็นผลรองลงมาจากการอุทธรณ์ทางอารมณ์และความเชื่อส่วนบุคคลในการสร้างความคิดเห็นสาธารณะ ข่าวปลอมเล่นกับความเชื่อที่มีมาก่อนของผู้คนเกี่ยวกับผู้นำทางการเมือง พรรค องค์กร และสื่อข่าวกระแสหลัก ในขณะที่ข่าวปลอมบางข่าวเป็นเพียงการประดิษฐ์ขึ้น
โดยสิ้นเชิง แต่บางข่าวก็มีองค์ประกอบของความจริงที่ทำให้ดูเหมือนน่าเชื่อถือสำหรับผู้ชมที่ถูกคุมขังในห้องสะท้อนเสียง ทฤษฎีสมคบคิด การหลอกลวง และการโกหกถูกเผยแพร่อย่างมีประสิทธิภาพผ่าน Facebook, Snapchat และโซเชียลมีเดียอื่นๆ และเข้าถึงผู้มีสิทธิเลือกตั้งหลายล้านคนในการเลือกตั้งปี 2559 (Oremus, 2016)
ตัวอย่างเช่น เรื่องราวที่สร้างขึ้นบน The Denver Gardian ซึ่งเป็นเว็บไซต์ปลอมที่ตั้งใจเลียนแบบหนังสือพิมพ์ที่ถูกกฎหมายอย่าง The Denver Post รายงานว่า F.B.I. ตัวแทนที่เกี่ยวข้องกับการสอบสวนอีเมลของผู้สมัครจากพรรคเดโมแครตฮิลลารีคลินตันได้สังหารภรรยาของเขา
และยิงตัวตาย รายงานที่ผิดพลาดอื่นๆ อ้างว่าสมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสรับรองโดนัลด์ ทรัมป์ และฮิลลารี คลินตันขายอาวุธให้ไอซิส (Rogers and Bromwich, 2016)
เงื่อนไขในยุคสื่อใหม่สุกงอมสำหรับการแพร่กระจายของข่าวปลอม ระบบสื่อใหม่ได้ขจัดอุปสรรคมากมายในการผลิตและเผยแพร่ข่าวสารที่มีอยู่ในยุคสื่อสารมวลชนก่อนหน้านี้ ในขณะที่ร่องรอยของการแบ่งแยกทางดิจิทัลยังคงมีอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในครอบครัวที่มีรายได้น้อย (Klein, 2017) อุปสรรคในการเข้าถึงสื่อใหม่ๆ ได้ลดลง
ต้นทุนการผลิตและการกระจายข้อมูลในระดับกว้างลดลง โลจิสติกส์และทักษะที่จำเป็นในการสร้างเนื้อหานั้นมีความน่ากลัวน้อยกว่า ไซต์เครือข่ายสังคมทำให้สามารถสร้างและรักษากลุ่มผู้ชมที่มีแนวคิดเดียวกัน
ซึ่งจะเชื่อถือเนื้อหาที่โพสต์ ข่าวปลอมแพร่กระจายอย่างกว้างขวางผ่านสื่อสังคมออนไลน์ โดยเฉพาะ Facebook และ Twitter ความจริงแล้ว
ข่าวปลอมแพร่กระจายอย่างกว้างขวางบน Facebook มากกว่ารายงานที่เป็นข้อเท็จจริงของสื่อกระแสหลัก (Silverman, 2016) ผู้ชมถูกหลอกและสับสนจากข่าวปลอม ซึ่งนำข้อเท็จจริงพื้นฐานเกี่ยวกับการเมืองและการปกครองมาปะปนกับเรื่องแต่ง รายงานของ Pew Research Center ในปี 2559
พบว่า 64% ของประชาชนชาวอเมริกันพบว่าข่าวปลอมสร้างความสับสนอย่างมากเกี่ยวกับข้อเท็จจริงพื้นฐานของเหตุการณ์
ปัจจุบัน และอีก 24% เชื่อว่าข่าวปลอมทำให้เกิดความสับสน (Barthel, Mitchell, และ Holcomb, 2016) ประการสุดท้าย ความท้าทายทางกฎหมายต่อข่าวปลอมและการเผยแพร่เนื้อหาเท็จนั้นยากกว่ามาก เนื่องจากการฟ้องร้องผู้จัดพิมพ์สำหรับการเผยแพร่ข้อมูลเท็จนั้นมีค่าใช้จ่ายสูงและใช้เวลานาน
สนับสนุนเนื้อหาโดย สมัคร gclub ไม่มีขั้นต่ำ
